حق اخذ به شفعه

حق اخذ به شفعه

ماده ۸۰۸ قانون مدنی حق اخذ به شفعه را این طور بیان کرده است:

هرگاه مال غیر منقول قابل تقسیمی بین ۲ نفر مشترک باشد و یکی از ۲ شریک حصه خود را به قصد بیع به شخص ثالثی منتقل کند شریک دیگر حق دارد قیمتی را که مشتری داده است به او بدهد و حصه مبیعه را تملک کند.

به زبان ساده اگر مال غیر منقول مشاعی بین دو‌نفر باشد و آن مال قابل تقسیم باشد، در صورتی‌که یکی از شرکاء سهم خود را به شخص ثالث واگذار کند، شریک دیگر می‌تواند آن مبلغ را به مشتری پرداخت کرده و مالک تمامی ملک شود، به این امر « حق اخذ به شفعه » اطلاق می‌شود.

شرایط تحقق اخذ به شفعه

اما چند شرط برای تحقق « اخذ به شفعه » وجود دارد :

۱- مال مشاعی غیر منقول بایستی تنها میان دو نفر شریک باشد.

۲- مال مذکور بایستی قابل تقسیم باشد، چرا که در اثر افراز ملک ضرر احتمالی متوجه شریک نشود.

۳- اقدام برای اخذ به شفعه باید فوری باشد.

۴- شریک باید توان پرداخت سریع و بدون قید و شرط ثمن معامله به مشتری را داشته باشد.

۵- انتقال سهم مشترک باید از طریق عقد بیع باشد نه عقود دیگر نظیر صلح و هبه و …

۶- شریک باید تمامی سهم خود را واگذار کرده باشد نه قسمتی از آن.

با کلیک روی این لینک می توانید دیگر مقالات حقوقی را نیز مشاهده کنید.